Typologie terytorialne (ang. Union territorial typologies) są grupowaniem jednostek terytorialnych państw członkowskich Unii Europejskiej stosowanym od wielu lat przez Eurostat w celu sprostania rosnącemu zapotrzebowaniu na porównywalne międzynarodowo dane w kontekście polityki spójności i rozwoju terytorialnego. W celu zapewnienia zharmonizowanego stosowania typologii oraz ich stabilności, Eurostat rozpoczął inicjatywę ustawodawczą o nazwie "Tercet", której celem było zintegrowanie najważniejszych typologii z rozporządzeniem NUTS. ^{[1] [2]}

Rozporządzeniem tym wprowadzone zostały następujące typologie:

1. typologia oparta na siatce o poziomie rozdzielczości wynoszącym 1 km² (siatka kilometrowa):
   1. wydziela: ośrodki miejskie, klastry miejskie, komórki siatki obszarów wiejskich,
2. typologie ustalane na poziomie lokalnych jednostek administracyjnych (w Polsce – gminy):
   1. stopień urbanizacji (DEGURBA),
   2. funkcjonalne obszary miejskie (FUA),
   3. obszary przybrzeżne.
3. typologie ustalane na poziomie NUTS 3:
   1. typologia miejsko-wiejska,
   2. typologia metropolitalna,
   3. typologia przybrzeżna.